Controleren om beter zorg te verlenen: de sleutelrol van ziekenhuiscontroleurs
De kwaliteit en veiligheid van de zorg in Brusselse ziekenhuizen waarborgen: dat is de missie van Karen Dauwe, attaché bij de Directie Controle van Vivalis. Een discreet beroep, maar van essentieel belang voor de gezondheid van patiënten.
Karen, sociaal verpleegkundige van opleiding, werkt al 18 jaar bij Vivalis. Ze heeft net haar stage afgerond, waardoor ze een statutaire medewerker van de administratie kan worden. In haar dagelijkse werk is ze actief bij de Dienst Administratieve Controle van de Directie Controle, waar haar opdrachten zich voornamelijk afspelen in de Brusselse ziekenhuizen.
“Ik voer een dertigtal controles per jaar uit,” vertelt Karen. "Deze controles gebeuren voornamelijk in het kader van een erkenning (geplande bezoeken in duo met een verpleegkundige) of een ingebruikneming na werken (in duo met een ingenieur, vóór de opname van patiënten). Bij een klacht gebeurt de controle echter onaangekondigd.”
De controles zijn heel concreet en gevarieerd. Zo bekijkt Karen bij een controle van een radiotherapiedienst hoogtechnologisch materiaal: de “bunker” waarin de machine staat, de tafel waarop de patiënt ligt en de juiste positionering van de patiënt om de stralen correct te richten op het te behandelen lichaamsdeel. “We controleren ook of de patiënt goed kan communiceren met het personeel, via een intercom en camera's.”
Aanpassen aan het profiel van het ziekenhuis
Het woord “controle” klinkt misschien negatief, maar Karen benadrukt de samenwerking met de ziekenhuisdirecties. “Een grondige voorbereiding is cruciaal om de specifieke kenmerken van het ziekenhuis te kennen. En het menselijke contact blijft belangrijk: "Als artsen of verpleegkundigen van een dienst horen dat je zelf verpleegkundige van opleiding bent, bevordert dit het contact.”
Flexibiliteit is ook belangrijk. Een ziekenhuis dat gespecialiseerd is in oncologie, zoals het Jules Bordet Instituut, vraagt een andere aanpak dan een acuut ziekenhuis zoals het UMC Sint-Pieter. Het gemeenschappelijke doel blijft om een kwaliteitsvol zorgtraject te garanderen.
Naast de normen waardeert Karen vooral de menselijke dimensie en ontdekt ze graag innovatieve praktijken: chirurgische robots, rustgevende ruimtes voor kinderen, enz. “Met dit werk dragen we indirect bij aan de kwaliteit van de zorg”, zegt ze.
De grootste uitdaging blijft het personeelstekort, dat een bedreiging vormt voor de zorgcontinuïteit. “Zonder voldoende medewerkers is veilige zorg onmogelijk,” benadrukt ze. Een vaststelling die het belang van haar werk onderstreept: ervoor zorgen dat elke patiënt in een conforme en veilige omgeving wordt verzorgd.